"Hepimiz-Pecola'yı tanıyan herkes- çöpümüzü onun üzerine atıp temizlendikten sonra çok sağlıklı hissediyorduk kendimizi. Bacaklarımızı açarak onun çirkinliğinin üzerine bindiğimizde çok güzel görünüyorduk. Onun yalnızlığı bizi süslüyor, suçu bizi temize çıkarıyor, acısı yanaklarımıza renk katıyor, sakarlığı da bize mizah duygumuzun olduğunu düşündürtüyordu. Tutuk oluşu güzel konuştuğumuza inandırıyordu bizi. Yoksul oluşu bizi eli açık yapıyordu. Uyanıkken gördüğü düşleri bile-karabasanlarımızı yatıştırmakta-kullanıyorduk. Benliklerimizi onun üzerinde biliyor, kişiliklerimizin içini onun güçsüzlüğüyle doldurup onları şişiriyor, gücümüzün tadına varıp esniyorduk."
Toni Morrison En Mavi Göz adlı romanında çok derine saplamış bıçağını, ilişkilerimizin tam da kalbine.
Acı çekmek ruhun fiyakasıdır diyordu İsmet Özel bir şiirinde. Şunu imlemek gerek:
Acı çekmek evet
fiyakasıdır ruhun
Acımak ise
mastürbasyonu
zira
komedi filmi
izler gibi
seyrediyoruz
başkalarının acılarını
Frankfurt, 2010
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder